Słowo Ramadan pochodzi od arabskiego korzenia ramiḍa lub ar-ramaḍ, co oznacza upalny upał lub suchość. Smażenie jest obowiązkowe (obowiązkowe) dla dorosłych muzułmanów, z wyjątkiem tych, którzy cierpią na chorobę, podróżują, są w podeszłym wieku, w ciąży, karmią piersią, mają cukrzycę , przewlekle chory lub miesiączkujący. Po miesiącu Ramadanu wprowadzono obowiązek (wājib) w miesiącu Sha'ban, w drugim roku po migracji muzułmanów z Mekki do Medyny. Wydano fatwy, oświadczając, że muzułmanie mieszkający w regionach o naturalnym fenomenie, takim jak nocne słońce lub noc polarna, powinni przestrzegać harmonogramu Mekki, ale powszechniej przyjmuje się, że muzułmanie na tych obszarach powinni przestrzegać harmonogramu najbliższego kraju. do nich, w których noc można odróżnić od dnia.
Podczas postu od świtu do zachodu słońca muzułmanie powstrzymują się od spożywania jedzenia, picia płynów, palenia tytoniu i angażowania się w stosunki seksualne. Muzułmanie są również poinstruowani, aby powstrzymywali się od grzesznego zachowania, które może negować nagrodę poszczenia, taką jak fałszywa mowa (obrażanie, obmawianie, przeklinanie, kłamanie itp.) I walka z wyjątkiem samoobrony. Szybkie posiłki przed świtem są nazywane jak Suhoor, podczas gdy post-szybkie łamanie święta po zachodzie słońca są nazywane Iftar. Duchowe nagrody (thawab) za post są również uważane za zwielokrotnione w ciągu miesiąca Ramadan. Promowanie dla muzułmanów podczas Ramadanu zazwyczaj obejmuje większą ofiarę salat (modlitw), recytację Koranu i wzrost czynienia dobrych uczynków i miłości.
